Joey DeFrancesco kunnen we eigenlijk wel beschouwen als de opvolger van Jimmy Smith, de grote innovator van het Hammond orgel in de jazz, hij zet de traditie van de Hammond B3 voort. Hij maakte inmiddels meer dan 50 albums waarvan een kleine 40 onder eigen naam, waaronder samenwerkingen met collega’s als Jimmy Smith en Brother Jack McDuff, gitaarwonder Danny Gatton, Bob Berg, Randy Brecker, Steve Gadd, David Sanborn en Van Morrison. Veel van zijn albums staan bij mij in de kast want de Hammond B3 is al jarenlang mijn “secret Love” want bij een (zogenaamde) progressieve jazz liefhebber kon je daar niet mee aankomen.

Bekend is dat Joey ook goed overweg kan met de trompet (album met Van Morrison), maar op “More Music” is hij ook te horen op piano en keyboard, niet zo vreemd maar ook vocaal en op tenorsaxofoon ! En dat alles met verve en van een superieure kwaliteit. Joey schreef en arrangeerde alle composities behalve “And if you please” van Mario Romano. Hij wordt hier begeleid door Lucas Brown op el. gitaar, akoestische gitaar, orgel, keyboard en Michael Ode op drums.

Dit album komt uit ter gelegenheid van Joey’s 50ste verjaardag, we horen hier het vertrouwde geluid waarvoor hij bekend is, een combinatie van hard bop, orgel-tenor jazz, een vleugje soul en alles overgoten met een flinke lading swing, om met mijn Belgische vriend Ben te spreken “meer moet dat niet zijn”.

Het album steekt soepeltjes van wal met een uiterst swingend werkje getiteld “Free” waarop Joey is te horen op trompet en Lucas Brown op Hammond . In de ballad “Lady G” is Joey voor het eerst te horen op tenorsax en hij doet dat met verve en een fraai “ouderwets” breed geluid. “Just before the horizon” begint met fel tromgeroffel vooraleer Joey weer achter zijn B3 schuift en we worden vergast op een stukje onvervalste orgeljazz met Brown dit keer op de el. gitaar en uitmuntend spel van Ode op het slagwerk, hier krijg ik nooit genoeg van. “In times of reflection” is Joey te horen op trompet en piano en Brown op de akoestische gitaar, een rustig sfeervol muziekje met fraai spel van Joey op gedempte trompet en daarna op de piano, die man is van alle markten thuis. In “Angel Calling” is de rolverdeling Joey op tenorsax en Brown op de Hammond, die kan er overigens ook wel mee weg.

Zo ontrolt zich dit album met goed in het gehoor liggende muziek waarin de pure swingers als “Roll wit hit” en “Soul Dancing” met Joey op de Hammond mijn favorieten zijn en “If you please” met Joey als zanger had voor mij in de kast mogen blijven liggen, hij kan best aardig zingen maar het nummer is een pure smartlap, het is het enige nummer niet geschreven door DeFrancesco maar door ene Mario Romano. Niet meer doen Joey, laat de zang maar aan anderen over.

Jan van Leersum.